چند روز پیش در میدان حسن آباد تهران یک خانم تبعه ی خارجی را دیدم که با پوشش نا مناسبی در حال دست فروشی بود. وقتی با پلیس ۱۱۰ تماس گرفتم و موضوع را گزارش دادم با استدلال تعجب آوری مواجه شدم. خانم پاسخگوی تلفن چنین دلیلی آورد آیا روسری دارد یا نه؟! من هم گفتم بله روسری دارد ولی با بلوز و شلوار در خیابان حاضر شده! سپس متصدی پاسخگوی ۱۱۰ گفت چون ایشون تبعه ی خارجی هستند همین مقدار هم کفایت می کند!!! من که شدیدا دچار بهت و تعجب شده بودم از ایشون خداحافظی کردم و مجددا با ۱۱۰ تماس گرفتم تا شاید اپراتور دیگری که گوشی را برمی دارد کمک کند تا این مسئله مورد پیگرد قرار گیرد. اما در کمال ناباوری با اینکه پاسخگوی دیگری تماس بنده را پاسخ داد با همان استدلال خانم قبلی مواجه شدم! من هم در پاسخ گفتم بله ظاهرا در افکار مسوولان انتظامی پوشش این خانم خارجی مشکلی ندارد اما اعتراض فرزندان انقلابی به بی حجابی های سطح شهر با بی توجهی یا بعضا برخورد تند نیروهای انتظامی مواجه می شود. نمی دانم مسوولانی که چنین استدلالهایی را در برخورد با این موارد دارند که چون فرد خاصی تبعه ی خارجی است پس اشکالی ندارد! آیا اگر یک میکروب یا یک ویروس از خارج بدن وارد قسمتی از بدن فرد شود چون یک میکروب خارجی است و از درون بدن ایجاد نشده و اکنون وارد بدن شده می بایست هر طور که خواست عمل کند و لزوم مداوا و از بین بردن میکروب وجود ندارد! چون یک عارضه از خارج است ، می تواند هر گونه که خواست در بدن عمل کند. ظاهرا این مدیران انتظامی نمی دانند که یک ویروس یا یک میکروب چه خارجی باشد چه داخلی ممکن است بدن را دچار بیماری های حاد کرده و در بلند مدت سبب مرگ جسم گردد.
وا عجبا؛ ظاهرا حقوق بیگانه ها آری، ولی حقوق انقلابیون هرگز!
حال باید یادی کرد از شهیدان خلیلی و مددخانی. همان فرزندان مسیر و راه فاطمی که با اندیشه های ناب اسلامی خود مانع تکثیر غده های سرطانی بدخیم در سطح شهر می شدند. یادشان گرامی و راه نورانیشان پر رهرو باد...