عوامل تهدید امنیت ملی و آسیب شناسی سیاسی نظام اسلامی
امنیت ملی در نگاه مدیران و رهبران کشورهای مختلف جهان با توجه به دین، مذهب، و سیستم حکومتی هر یک از آنها تفاوتهایی با هم دارد. به عبارت دیگر شاید بتوان گفت، برای مطالعه‌ی ابعاد مختلف امنیت ملی متناسب با ساختار سیاسی و نظام های فکری- فرهنگی حاکم بر کشورها راه‌ها و روشهای بسیاری وجود دارد.
در نظام جمهوری اسلامی، این نگاه بر اساس کنش گفتاری حضرت امام(رحمة الله علیه) عبارتست از"دولت اسلامی" و به طور جزئی تر و به ترتیب "اسلام مکتبی"، "ولایت فقیه" و "مردم" که سه عامل بسیار مهم در این بحث و مرجع امنیت ملی می‌باشند. بر اساس پژوهش‌ها و مطالعات صورت گرفته، حضرت امام(رحمة الله علیه) بُعد اخروی امنیت را فراتر از بُعد دنیوی آن می‌دانند و اصالت بعد اُخروی را چندین برابر در نظر گرفته‌اند. تامین امنیت ملی نظام اسلامی مسئله‌ای است که با همگرایی و همسویی سه عامل یادشده در کنار یکدیگر تحقق یافته و هر گونه فتنه‌ای اعم از خارجی یا داخلی را با بن بست مواجه می کند. در عصر حاضر که شیطان سعی در تسلط و حاکمیت بر جهان دارد، تنها راه سعادت و پیروزی، تبعیت محض از ولی فقیه زمان بوده که بی شک آزمونی بسیار سخت در پیش روی مردم و خصوصاً خواص، شخصیت های برجسته و صاحبان کرسی های مختلف در کشور است. در رابطه با اهمیت این مطلب می توان به جمله‌ای از مقام معظم رهبری(حفظه الله) اشاره کرد، که در خطبه‌‌هاى نمازجمعه تهران مورخ 18/02/1377 فرمودند: " این مربوط به خواص است. آن وقت عوام هم که دنباله‌رو خواصند، وقتى خواص به سَمتى رفتند، دنبال آنها حرکت مى‌کنند. بزرگترین گناه انسانهاى ممتاز و برجسته، اگر انحرافى از آنها سر بزند، این است که انحرافشان موجب انحراف بسیارى از مردم مى‌شود. وقتى دیدند سدها شکست، وقتى دیدند کارها برخلاف آنچه که زبانها مى‌گویند، جریان دارد و برخلاف آنچه که از پیامبر(صلی الله علیه‌وآله‌و سلم) نقل مى‌شود، رفتار مى‌گردد، آنها هم آن طرف حرکت مى‌کنند. [1]" البته علیرغم اینکه استکبار جهانی تمامی تلاش خود را برای مصادره انقلاب‌های کشورهای اسلامی بکار گرفته، هوشیاری و بیداری اسلامی مردم با شناخت دقیق از طراحی های دشمن و همچنین با الگوبرداری از نظام های اسلامی دیگر به عنوان سیستم حاکمیتی موفق، این تلاش توطئه‌گران و فتنه جویان را ناکام گذاشته است. نمونه‌ی ذکر شده برای این منظور است که بیان شود، توطئه های خارجی نمی تواند اثر خاصی را در کشورهای مختلف ایجاد کند، بلکه این جریان های داخلی هستند که اگر با سیاست های دشمنان در یک راستا قرار گیرد ممکن است اثرات جبران ناپذیری را به حاکمیت و امنیت ملی وارد کند. این همگرایی با خواسته های دشمنان (خواه آگاهانه یا ناآگاهانه) امنیت ملی را بیش از پیش دچار بحران می کند. به عنوان یک برداشت و تحلیل امنیتی از نتیجه‌ی مسائل و رویدادهای گوناگونِ رخ داده در جمهوری اسلامی ایران، در طی این 34 سال، می توان به تیتر روزنامه‌ی USA Today آمریکا اشاره کرد که نوشته بود: "بزرگترین مشکل آمریکا در ایران، وجود ابر حریفی است بنام ]آیت الله العظمی[ خامنه‌ای که نقشه ی راه را می‌داند و مردم به او اعتمادِ آمیخته با اعتقاد دارند." این جمله که حاکی از پژوهش‌های اندیشکده‌های مطالعاتی در آمریکا (مانند موسسه مطالعاتی اَمریکن اینترپرایز در واشنگتن (با بیش از 50 پژوهشگر مجرب و حدود 25 میلیون دلار بودجه در هر سال) / (AEI - American Enterprise Institute For Public Policy Research [2] می باشد ، امنیت ملی ایران را ناشی از اعتماد توأم با اعتقاد مردم به ولی فقیه(در ایران) می داند. حال اگر جریان ها و افرادی در داخل کشور نسبت به احکام حکومتی و یا فتاوای امام خامنه ای(حفظه الله) در بین مردم شک و تردید ایجاد کنند، خواسته یا نا خواسته امنیت ملی را تهدید کرده و در راستای خواسته های دشمنان اسلام و نظام قدم برداشته اند. عده‌ای با تأکید بر موضوعاتی واهی و نا صحیح و البته به دلیل بینش کم سیاسی (و البته با نگاه ضعیف دینی) استناد می کنند که به مقام معظم رهبری اطلاعات اشتباه می دهند[!] و جمله در اینجا ختم شده و سپس نظر خود را مطرح می کنند! که البته این برداشتها به دلیل عدم فهم دقیق جایگاه ولایت فقیه بوده و همچنین در تضاد کامل با فرمایشات معظم له در باب اشراف اطلاعات و آگاهیشان نسبت به جریان ها و مسائل ریز و درشت کشور است که مکرراً در دیدارهای مختلف‌شان به این مهم اشاره کرده‌اند. این نگاه‌های غیر دینی، غیر علمی، حداقلی و ضعیف به مقوله‌ی ولایت فقیه و جایگاه رهبری و ایجاد شک، شبهه و همچنین سلب اعتماد از مردم نسبت به ولایت فقیه (برای تاکید مجدد، آگاهانه یا نا آگاهانه)، باعث انشقاق بین "مردم" و "ولی فقیه" می شود و در واقع بین دو عامل از سه عامل فوق الذکر جدایی می اندازد که از مصادیق بارز تهدید امنیت ملی بوده و موجب آسیب پذیری سیاسی نظام اسلامی می باشد. عالم متفکر شهید مرتضی مطهری(رحمت الله علیه) در کتاب امامت و رهبری، مسئله‌ی رهبری را اساسی‌ترین مسئله‌ی اسلام دانسته، و سرنوشت جامعه‌ی اسلامی را وابسته به آن می‌داند. حضرت امام(ره) با توجه به گونه های مختلف تهدیدات سیاسی متوجهِ امنیت ملّی نظام اسلامی، مراجع و منابع تهدیدات داخلی را از درجه‌ی اهمیت بیشتری نسبت به مراجع و منابع تهدیدات خارجی برشمرده و خطر آن را بسیار بزرگتر می دانند.
اینجاست که جمله‌ی حضرت امام (ره) در رابطه با اهمیت مسائل سیاسی بیش از پیش نمود پیدا می کند. آنجا که امام بزرگوارمان فرمودند: "دین اسلام یک دین سیاسی است. یک دینی است که همه چیزش سیاست است، حتی عبادتش."[3] یا در جای دیگری که در باب سیاسی بودن مسائل اسلام فرمودند:"مسائل اسلام، مسائل سیاسی است و سیاستش غلبه دارد بر چیزهای دیگرش. اجتماعاتی که اسلام بعضیاش را فرض کرده است، واجب کرده است و بعضیاش را بهطور استحباب و مبالغه در استحبابش کرده است اینها یک مسائل سیاسی است..."[4]. دور نگه داشتن دانشجویان، طلاب و دانش آموزان از فضای سیاسی کشور تهدید دیگری است که متوجه نظام اسلامی است. در این قضیه بحث مدیریت فکری صحیح و جهت دهی انقلابی و به دور از آفت، موضوع دیگری است که قطعاً لازمه‌ی جامعه‌ی اسلامی است. حرف اصلی بر سر فهم عمیق و چرایی این مطلب است. شناخت جایگاه کنونی جمهوری اسلامی و خاصه ولایت فقیه برای در امان ماندن از هر گزند و فتنه‌ای، مستلزم این است که اقشار مختلف جامعه علاوه بر آشنایی با مسائل روز اسلام و جهان تبعیت محض از مقام عظمای ولایت را بیش از گذشته، پیش روی خود قرار دهند. از این روست که از نظر عالمان بصیر دینی همچون حضرت آیت‌الله خوشوقت (دام ظله) ، کمترین و کوچکترین حرکت تضعیفی در قبال ولایت فقیه، تضعیف اسلام می‌باشد و تضعیف اسلام حرام است. حال این پرسش در ذهن انسان شکل می‌گیرد که اصرار عده‌ای بر تضعیف شخصیتی ولایت فقیه و احکام صادره از جانب ایشان با چه هدفی صورت می‌گیرد!؟
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
[1]- خطبه‌‌هاى نمازجمعه تهران به امامت ولی امر مسلمین جهان - مورخ 18/02/1377
[2]- AEI - American Enterprise Institute For Public Policy Research
3]]- صحیفه امام خمینی(ره) – جلد 10 – توطئه‌ی جدایی دین از سیاست - بیان جامعیت مکتب اسلام
[4]- صحیفه امام خمینی(ره (- جلد 13 - مأموریت رضاخان در دینزدایی ـ سیاسی بودن احکام اسلام
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
منتشر شده در رجانیوز
مقاله ای پیرامون:
بصیرت سیاسی عرفانی علامه حسن زاده/ حمایت از انقلاب، نظام اسلامی و ولایت فقیه بیانات درباره امام خمینی و مقام معظم رهبری و روابط صمیمی دوطرفه
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیت الله علامه حسن حسن زاده آملی (حفظه الله) عالمی ربانی و عارفی الهی است که تمام ابعاد علمی و عملی ایشان درخشنده و تابان است. حضور ایشان در عرصه های مختلف سیاسی نیز همواره برقرار بوده و وجود پربرکت ایشان مایه امن و برکت و تعالی اجتماع بوده و هست. حمایت های صریح ایشان از ولایت فقیه، امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) و مقام معظم رهبری (حفظه الله)، و توصیه های مؤکد ایشان بر لزوم حفظ نظام اسلامی و عظمت و شوکت رهبری معظم، همیشه آویزه گوش شاگردان و اردتمندان و همه حق مداران است.
آیت الله رمضانی از شاگردان بزرگوار معظم له می فرماید: برخلاف عده ای که گمان می کنند ایشان یک روحانی منزوی بوده و در مقابل مسائل سیاسی اجتماعی و مشکلات جامعه بی تفاوت هستند، ابداً این گونه نیست. چرا که معظم له در مواقع حساس که این مرز و بوم نیاز به فداکاری داشت، خود و خانواده خود را برای پیشبرد اهداف مقدس بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی قدس سره فدا ساختند. علامه در دوران ستم شاهی، در ایام تبلیغ، از بیان مطالب لازم و افشاگری علیه جنایات رژیم غافل نبودند. همان طور که می دانید ایشان در اوائل انقلاب در بحبوحه مسائل انقلاب و خطرات عدیده ای که وجود داشت چند سال امامت جمعه آمل را بر عهده داشتند؛ همة این شواهد نشان می دهد که حضرت علامه، نسبت به سیاست و حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی بی تفاوت نیستند. (مجله پنجره، ش83، ص41)
کسالتی که اکنون گریبانگیر این حکیم عارف گردیده و دستگاه گردش خون او را دچار اختلال ساخته است، از آنجا پدید آمد که وقتی در بحبوحه انقلاب اسلامی در مسجد اعظم قم مشغول افاده و افاضه به طلاب حوزه علمیه قم بودند، مورد یورش وحشیانه عوامل رژیم منحوس شاه قرار گرفته و از ناحیه قفسه سینه شدیداً آسیب دیده اند، آسیبی که اکنون بصورت ناراحتی قلبی، ایشان را مبتلا ساخته است.
وقتی که در گردهمایی معاونین پرورشی اداره کل آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران در زمستان 1374 در قم به این حادثه اشاره می کردند، فرمودند: درآن موقع که به دلیل هجوم آن یاغیان قفسه سینه ام شکست، نخست وقتی بخود آمدم فکر کردم ساعتم در جیبم بود شکسته است ولی دیدم نه، دنده ها شکسته و به طرف قلبم خم شده اند. (جرعه های جانبخش، ص159)
آیت الله ممدوحی می فرمایند: نکته ای که در زندگی حضرت علامه حایز اهمیت است، نگاه سیاسی ایشان و علاقه ای است که به امام خمینی و مقام معظم رهبری داشته و دارند. استاد، همواره با تمام وجود از نظام اسلامی حمایت کرده اند تا پاسخی دهند به آن هایی که عالمان را از ورود به دنیای سیاست برحذر می دارند، حتی یک روز به ما فرمودند که خواب دیده ام که امام خمینی (رحمت الله علیه) کنار ضریح علی بن موسی الرضا (علیهماالسلام) ایستاده اند و امام هشتم دست مبارک خود را روی سر امام خمینی گذاشته اند. همیشه به شاگردان خود می گفتند که دست خدا و اهل بیت حافظ این نظام مقدس است. هم اکنون هم حضرت استاد با مقام معظم رهبری، دیدارهای دوطرفه دارند. (مجله پنجره، ش83، ص39)
حضرت علامه حسن زاده آملی می فرمایند: قبل از پانزده خرداد سال هزار و سیصد و چهل و دو که در تهران مشغول تدریس بودم، شنیدم حضرت آیت الله العظمی امـام خمینی (قدس سـرّه) روحانیــانی را که برای ایام محــرّم جهت تبلیغ به اطراف و اکناف میـروند موظف نمـوده انـد که مسـایل اجتمــاعی و سیـــاسی عالَـم اسلام و مشکلات جـامعة مســلمین و خصـوصـاً اوضاع ایــران را به گوش مـردم بــرسانند و مــردم را در این زمینه آگاه نمایند، لذا بنده که برای ایام محرّم عازم آمل بودم احســاس کــردم این وظیفه متــوجه من نیـز می باشـد و باید در انجام آن بکوشـم، بـدین جهت قبـل از آنکه بسوی آمل بروم خود را به قم رسانیدم. قمی که با هیچ یک از خیابانها و کوچه هایش آشنا نبودم، سراغ منزل امام را گرفتم و به حضورشان شرفیاب شدم و به محضرشان عرضه داشتم که بنده حسن حسن زاده آملی هستم و فعلا در حوزه علمیه تهران مشغول تحصیل و تدریسم. اساتید من عبارتند از حضرت علامه میرزا ابوالحسن شعرانی و... شنیدم که حضرت عالی روحانیون را مکلف کرده اید تا مسائل سیاسی و مشکلات اجتماعی مسلمین را برای عموم مردم بیان کنند. لذا من که یکی از طلاب سرشناس آملم و جهت تبلیغ عازم آن دیارم، آمده ام به شما بگویم من هم مانند دیگران در خدمتم و شما نیز إنشاء الله در اهدافتان موفق خواهید شد و همه با هم دست بدست هم می دهیم و انشاءالله تعالی کشور را از دست فسقه و فجره نجات می دهیم و دین خدا را پیاده می کنیم. (جمال سالکین، ص 175)
آیت الله رمضانی می فرمایند: بعد از این ملاقات حضرت استاد حسن زاده (دام ظلّه) از هر فرصتی که در اختیارش قرار می گرفت سود می جست و به روشنگری اقشار مختلف جامعه خصوصاً مردم شریف آمل می پرداخت تا اینکه کم کم مسائل بالا گرفت و امر به تبعید امام منجر گردید. بعد از تبعید امام فعالیت های علما از جمله حضرت استاد حسن زاده به صورت های مختلف ادامه داشت، یکی علنی، دیگری نیمه علنی و دیگری مخفی و هکذا. خلاصه هر کسی به هر صورتی که می توانست یا صلاح می دید مبارزه اش را ادامه داد تا اینکه به لطف خداوند و رهبری حضرت امام (قدّس سرّه) و تبعیّت صادقانه علماء و پیروی جانانه ملّت، انقلاب به پیروزی رسید و آن سدّ کذایی شکست، طاغوت از میان رفت و نظام مقدّس جمهوری اسلامی بر قرار گردید. بعد از برقراری نظام جمهوری اسلامی حضرت استاد (دام ظلّه) چند سال در سنگر امامت جمعه آمل به دفاع از کیان اسلام و انقلاب و ایران مشغول بودند و خطرات عدیده ای را که شرح آنها به اطاله کلام منجرّ می گردد، در آن جوّ کذایی اوایل انقلاب به جان خریدند و از انجام هر گونه خدمتی شانه خالی نکردند.
علامه حسن زاده آملی: ما خواهان عزت و اعتلا وارتقای جوانان عزیزمان هستیم، به این امید که در آینده از افراد نامور، فاضل و عالم، دانشور، دانا و دانشمند و همگی از ارباب اهل قلم برای کشور جمهوری اسلامی ایران گردند و مدینه فاضله‌ی کاملی را تشکیل دهند. (گفتگو با علامه حسن زاده آملی، ص136)
حجت الاسلام زمانی قمشه ای از شاگردان معظم له: مرحوم امام خمینی (ره) حوزه‌های دینی را از تحجّر نجات داد و انقلابی در دانشها و فنون عقلی و عرفانی پدید آورد، ما قبل از انقلاب در خانه‌ای درب بسته شروع به آموزش تمهید القواعد ابن ترکه نمودیم. حضرت استاد حسن‌زاده (مدظله) می‌فرمود: مواظب باشید بیگانه داخل خانه نشود، و بنا به سرودة حافظ:
دانی که چنگ و عـود چه تقریر می‌کنند پنهــان خورید بـاده که تکفیر می‌کنند
نامـوس عشـق و رونق عشّاق می‌برند عیـب جوان و سرزنش پیـر مـی‌کنند
گــوینـد رمز عشق مگوئیـد و مشنوید مشکل حکایتی است که تقریر می‌کنند
چنان که حضرت آیت الله جوادی آملی (مدظله) نیز می‌فرمود: ما معاد اسفار را پنهانی خدمت حضرت علامه طباطبایی تلمذ نمودیم و حضرت علامه طباطبایی می‌فرمود: معاد اسفار هنوز مرزوق حوزه‌های دینی نشده است. اما با ظهور امام (ره) و انقلاب فرهنگی او، هم تمهید القواعد به عرصه حوزه‌ها برگشت و هم حضرت علامه جوادی برای نخستین بار رسماً معاد اسفار را تدریس فرمود و شگفتا که چه معارف عرشی از این کتاب پیرامون فهم آیات قرآن به دست آمد و دیدگاه انسان را در معاد، مبدأ و معراج حضرت ختمی مآب به افقی جدید باز می‌کند. مدارس عقلی و عرفانی روحی تازه یافت، و نسیمی جانفزا از ناحیة قرآن و شریعت غرا جهان اسلام را عطرآگین نمود، حواشی عارفانه حضرت امام (ره) بر فصوص الحکم و مصباح الانس و نیز سرّالصلاه عاشقانه او همچون سایر تألیفات سودمندش به حوزه‌های دینی جانی تازه بخشید و باده‌ای از توحید ناب را نوش جانشان گردانید. چرا که حضرت امام خود زان باده نوشیده بود:
زان بـــــاده توحیــد که سرمست الستی قسمت نشود دیگری زان ساقی و ساغر
(مجله حکمت اسلامی، ش15، ص42)
آیت الله رمضانی از شاگردان معظم له در بیانی دیگر نقل می فرمایند که: یک وقتی ایشان می‌فرمود: اگر اسم کار من را لوس‌بازی نمی‌گذاشتند و اگر تلقی خوشی صورت می‌گرفت و مصون بود از تلقی‌های ناخوش، من این کتاب عیون مسائل نفس را که در مسائل نفس و کتاب مهمی است و کتاب سر پیری من است، اسمش را می‌گذاشتم عیون خمینی. برای قدردانی از شخصیت بی‌نظیر ایشان که بنیانگذار جمهوری اسلامی و تمهید کننده تمام ترقّیات علمی و عملی برای حوزه‌ها است. و کاری که ایشان کرد واقعاً هیچ‌کدام از آقایان در طول تاریخ نکردند. یادم هست موقعی که بحرانی به‌وجود آمده بود، ایشان آن شخصی را که آن بحران را به وجود آورده بود غیاباً محاکمه کرد. و خطاب به آن بنده خدا غیاباً می‌گفت فلانی، گیرم که تو أعلم فی الدهر هستی، نه أعلم فی العصر. آخر از این کارها چه می‌خواهی؟ این آقا (اشاره به مقام معظم رهبری)، سید نیست که هست، سابقه مبارزاتی ندارد که دارد، سابقه اجرایی ندارد که دارد، حسن تدبیر ندارد که دارد، در علم هم که ایشان شخص فاضلی است. عملکرد ایشان هم که تاکنون خیلی زیبا اداره کرده، آخر چه می‌خواهید؟ چرا نمی‌گذارید اوضاع آرام باشد می‌خواهید همه چیز را به هم بزنید؟ بعد هم آن عناوین شش‌گانه را برای ایشان به‌کار برده بودند، فوق‌العاده جالب توجه بود. یعنی: قائد، ولی، سائس، حفی، رائد، وفی. ایشان در پایان متن مقدمه فص حکمت عصمتیه خطاب به مقام معظّم رهبری این آیه را مورد اشاره قرار می‌دهد: یا أیها العزیز جئنا ببضاعة مزجاة. (مجله حکمت اسلامی، ش15، ص29)
آیت الله رمضانی: شاید عدّه ای گمان کنند ایشان یک روحانی منزوی است و در مقابل مسایل سیاسی و اجتماعی و مشکلات جامعه مسلمین بی تفاوت است ولی بنده حقیر که سالیانی را در خدمتشان بوده ام خدای را شاهد می گیرم و عرض می کنم که این توهّم باطل است چرا که معظّم له در موقعیّت های حسّاسی که این مرز و بوم نیاز به فداکاری روحانیّون سرشناس داشت که خود و خانواده خود را برای پیشبرد اهداف مقدس بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت آیت الله العظمی امام خمینی (قدّس سرّه) فدا سازند از جمله کسانی بود که به وظیفه ی خود آشنا بوده و تا جایی که در وسع و طاقتشان بوده است برای این نظام و انقلاب مایه گذاشته و از انجام مسئولیّت های خطیر خویش شانه خالی نکرده و الآن نیز نمی کنند. معظم له به موازات تلاشهای علمی و مجاهدتهای اخلاقی و عرفانی لحظه ای از مسائل اساسی اجتماعی و سیاسی غافل نبوده اند. متأسفانه از آنجایی که این بعد از زندگی معظم له کمتر مورد بررسی قرارگرفته، بعضی چنین تصور می کنند که آن بزرگوار به مسائل سیاسی– اجتماعی جامعه کاری نداشته و کنج عزلت را بر صحنه حضور ترجیح داده اند. قبل از 15 خرداد سال 1342 وقتی که امام خمینی رضوان الله تعالی علیه از طلاب و روحانیون خواسته اند که در ایام تبلیغ و عزیمت به شهرها و روستاها مردم را از گرفتاریهای مسلمین و مسایل سیاسی– اجتماعی مطلع ساخته و آنان را روشن سازند، حضرت استاد قبل از عزیمت به آمل، از تهران به قم آمده و به آن رهبر فرزانه ابراز وفاداری نمودند. (جمال سالکین، ص127)
موقعی که در زادگاه خود آمل، مشغول تدریس مباحث «معرفت نفس» بوده اند، در خاتمه درس 75 چنین فرمودند که: «این درس را در همین جا خاتمه می دهیم. درس یادگار روزی که دو چشم بینای فلک مینامهر و ماه، چنین زمان شکوفایی را در خطه ایران کمتر دیده است.... آری دیو چو بیرون رود فرشته در آید و آن روز، پنج شنبه 12 بهمن 1357 (روز بازگشت شکوهمند امام خمینی از تبعید 15 ساله) بود که بهمن و بهار اگر چه در هم آمیخت ولی مزاج بهار بر زمستان چیره بود که گویی بهار از شادمانگی به زبان حافظ شیرین سخن سرود خوانان به استقبال آمدکه:
مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید که ز انفاس خوشش بوی کسی می آید
ازغم و درد مکن ناله و فریاد که دوش زده ام فالی و فریاد رسی می آید
(جرعه های جانبخش، ص 159)
همچنین معظم له در پایان درس 77 معرفت نفس می فرمایند: این درس را تا همین جا خاتمه می دهیم، درسی که یادگار روز انقلاب بزرگی است که به شهادت تاریخ، چشم روزگار در مرز و بوم ایران چنین روز ندیده است. روز خونینی که نبرد ملت مسلمان مبرز و مبارز با ستم پیشگان بد سرشتِ بد کنشت به اوج نهایی خود رسیده بود و سرانجام حق بر باطل پیروز شد و مردم مسلمان از قید اسارت رهایی یافتند، آن روز یکشنبه سیزدهم ربیع الاول 1399 هجری قمری مطابق 22 بهمن 1357 هجری شمسی بوده که این آب و خاک از نام ناپاک پلید پهلوی و دودمان دژخیم بد گوهرش پاک شد و به مدد قوای مقتدر و قاهر ماورای طبیعت بیخ و بن این شجرة خبیثه برکنده شد. (معرفت نفس، ج 2، ص 232)
ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی قدس سره لحظه ای از حمایت قاطعانه از نظام مقدس جمهوری اسلامی و رهبری فرزانه آن غافل نبوده است و همواره پشتیبان و حامی و یاور نظام بوده اند. چندین سال در سنگر امامت جمعه شهر آمل به دفاع از کیان اسلام و انقلاب مشغول بوده و در آن جوّ اوائل پیروزی انقلاب، خطرات عدیده ای را به جان و دل خریده و از انجام هرگونه مسئولیتی شانه خالی نکردند و در جریان هجوم منافقین به شهر آمل در 6 بهمن 1360 این دست پروردگان استاد بودند که به خوبی در مقابل آن مقاومت کرده و موجب رسوایی دشمن شدند. این مسائل ادامه داشت تا اینکه جناب ایشان تشخیص دادند وجودشان در سنگر حوزه جهت تعلیم و تألیف و تدریس و تربیت و پرورش طلاب مستعد مفیدتر و لازمتر است، لذا بعد از مدتی به حوزه مراجعه کرده و خدمات فرهنگی و دینی و علمی و سیاسی خود را ادامه دادند. بعد از رحلت امام فرزانه انقلاب و ادامه راه و نهضت امام خمینی قدس سره به سکانداری دست پروردة امام، رهبر عزیز و عظیم الشأن و بهتر از جان ما، حضرت آیت الله خامنه ای روحی له الفداء، حضرت استاد از مدافعین قاطع رهبری انقلاب بوده و همواره در بیانات مبارک خود به تجلیل از شخصیّت ممتاز مقام معظم رهبری پرداخته و همگان را به قدرشناسی نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی و رهبری حضرت آیت الله خامنه ای مدظله العالی فرا خواندند. به عنوان نمونه در کنگرة تجلیل از شخصیت ادبی معظم له که در آذرماه 1376 درآمل برقرار گردید، ایشان در بخشی از سخنان خود فرمودند: قدر این نظام جمهوری اسلامی و رهبر عزیز حضرت آیت الله خامنه ای را بدانید. ایران شما ایران اسلامی و کشور علوی و ولائی است. دشمن در کمین نشسته است. انسجام و وحدت مردم برای حفظ نظام و ولایت فقیه یک تکلیف شرعی است. (یادمان علامه حسن زاده آملی، ص60)
بنا بر اطلاعات موثّق، تاکنون چندین ملاقات خصوصی بین حضرت استاد علامه معظم حسن زاده آملی و مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای حفظهماالله صورت گرفته است. معظم له با آنکه در سالهای اخیر کمتر به شهر آمل عزیمت فرمودند ولی در خرداد ماه 1377 که مقام معظم رهبری سفری به شهرستان آمل داشتند، ایشان و علامه جلیل القدر آیت الله جوادی آملی مدظلهما العالی جهت احترام به مقام شامخ ولی فقیه و استقبال از آن بزرگوار به شهر آمل مسافرت نموده و در مراسم سخنرانی معظم له حضور پیدا کردند. ایشان در آن سفر کتاب شریف «انسان در عرف عرفان» (که تا آن زمان به چاپ نرسیده و ظاهراً قرار بود طبق وصیّتی پس از استاد به زیور طبع آراسته گردد) را به حضور مقام معظم رهبری اهداء فرمودند.
حضرت استاد در متن اهدایی چنین مرقوم فرمودند: بسم الله الرحمن الرحیم الم تلک آیات الکتاب الحکیم هدی و رحمۀ للمحسنین با سلام و دعای خالصانه، ارائه ارادات بی پیرایه جاودانه به حضور باهرالنور، رهبر عظیم الشأن کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله معظم، جناب خامنه ای کبیر –متّع الله الاسلام و المسلمین بطول بقائه الشریف– این اثر نمونه دوران را اعنی «رساله انسان در عرف عرفان» را به پاس تجلیل و تکریم و ابراز شادمانگی از نزول اجلال آن یگانه دوران در دارالاسلام و الایمان شهر هزارسنگر آمل مازندران، از جانب خودم و از جانب همه شهروندان بزرگوار این بلد طیّب و خطّه شهرستان آمل بلکه از جانب همه فرزانگان گرامی و گرانقدر استان مازندران، به پیشگاه مبارک آن ولیّ به حق که مصداق بارز رساله است، با کمال ابتهاج و انبساط تقدیم می دارم و عزت و شوکت روزافزون آن قائد اسوه زمان را همواره از حقیقه الحقائق خداوند سبحان مسئلت دارم. یارب دعای خسته دلان مستجاب کن / 20/3/1377 هـ.ش / حسن حسن زاده آملی
در آن روز باشکوه و بیاد ماندنی و در حضور انبوه جمعیت مردم شهید پرور و انقلابی شهرستان آمل و هزاران تن از مردم سایر شهرهای مازندران که بعضاً پیاده به استقبال رهبر محبوب و فرزانه خود آمده بودند، این تقدیم نامه توسط حجۀ الاسلام و المسلمین حاج سید یوسف ابراهیمیان امام جمعه محترم آمل قرائت گشت و حضرت استاد با دستان مبارک خود رساله را با کلماتی شیرین و دلپسند و محبت آمیز تقدیم رهبر عزیز انقلاب نمودند.
رهبر معظم انقلاب نیز درمورد علامه حسن زاده فرموده اند: استادی همچون حضرت آقای حسن زاده آملی (دامت معالیه) که میان مراتب عالیه علمی و مقامات و فتوحات معنوی و روحی جمع کرده اند، برای هر موسسه علمی و دانشگاهی و حوزه ای مغتنم و موجب افتخار است. (خبرگزاری دانشجو)
ایشان همچنین در بیانات شریفشان در جمع مردم آمل فرمودند: اینجا پایگاه فرهنگ اصیل و ریشه دار اسلام و تشیع است؛ خدا را شکر بر این منطقة اینقدر با برکت. برکات الهی بر شما در سرسبزی سرزمین خلاصه نشده است، سرسبزی عالم معنا و فکر و ذهن از این بالاتر است؛ والبلد الطیب یخرج نباته بإذن ربه؛ امروز هم بحمدالله بزرگانی در این منطقه و از این منطقه می درخشند؛ این دو گوهر درخشانِ منطقة آمل حضرت آیت الله حسن زاده و حضرت آیت الله جوادی... (پیاده شده از فایل تصویری سخنرانی ایشان)
پس از برگزاری دو کنگره بزرگداشت و تجلیل از شخصیت فیلسوف، فقیه و عارف نامدار حضرت آیت الله حسن زاده در تهران و قم، سومین کنگره بزرگداشت برای تجلیل از شخصیت ادبی استاد در آذرماه 1376 در مصلی جمعه آمل برگزار شد. حضرت استاد در بخشی از سخنرانی خود در این کنگره فرمودند: قدر قرآن و پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام را بدانیم. مراقب باشیم دنیا ما را شکار نکند. به دینداری بکوشیم. دین و دینداری تقلیدی را به کنار نهیم و صاحب دین و دینداری تحقیقی شویم... خدای سبحان را بر این ائتلاف و اتحاد و همدستی و برادری و بر این انس و مجالست و مؤانست که از الطاف الهی و از برکات نظام جمهوری اسلامی و رهبر عزیز حضرت آیت الله خامنه ای و علمای دین و تشیع علوی است شاکرم. قدر این نظام جمهوری اسلامی و رهبر عزیز حضرت آیت الله خامنه ای را بدانید. ایران شما ایران اسلامی و کشور علوی و ولایی است. دشمن در کمین نشسته است، انسجام و وحدت مردم برای حفظ نظام و ولایت فقیه یک تکلیف شرعی است. بنده بر این صدق و صفایتان عهد و وفایتان و بر این بزرگواریتان درود می فرستم و تقدیر می کنم. بنده لیاقت این همه لطف شما را نداشتم. ما بهانه ایم. حقیقت ما یک چیز است و آن قرآن و نظام الهی و تلاش برای سعادت همگانی است. ای حقیقت نظام هستی، ای پناه بلندی و پستی، ای صورت الصور و حقیقت الحقایق، ای رب العالمین، تو آگاهی، تو گواهی که ما خواهان خیر و سعادت و ترقی و تعالی و تکامل آدمی هستیم. من دست همه شما را می بوسم. (یادمان علامه حسن زاده آملی، ص60)
همچنین فرمودند: رهبر عظیم‌الشأن‌تان را دوست بدارید. عالمی، عادلی، رهبری، مؤمنی، موحدی، سیّاسی، دلداری، رهبری، انسان ربانی، پاک، منزه، کسی که دنیا شکارش نکرده... قدر این نعمت عظمی را که خدا به شما عطا فرمود، قدر این رهبرِ ولیّ، در همان عبارات که سرور عزیزم جناب استاد حدادعادل، ارائه دادند، در عبارت آوردم، رهبری، ولی، وفی، الهی؛ الآن این تکلیف شرعی ماست این انسجام ما، مبادا! عزیزان، آقایان، مبادا! این مبادا را توجه داشته باشید؛ مبادا! آقایان، اول انقلاب یادتان هست؟ چند فرقه برخاستند که می‌خواستند کشور را تجزیه کنند. حواستان جمع باشد، مبادا این وحدت ما را! مبادا این جمعیت ما را! مبادا این کشور علوی را! مبادا این نعمت ولایت را! از دست شما بگیرند؛ خدایا به حق پیغمبر و آل پیغمبر سایه این بزرگمرد، این رهبر اصیل اسلامی، حضرت آیت‌الله، آیت الله معظم خامنه‌ای عزیز را مستدام بدار. الهی آمین، الهی آمین، الهی آمین. بعدد کلماتت آمین. (پیاده شده از فایل تصویری بیانات ایشان)
حضرت علامه در بیانی دیگر فرموده اند: گوش‌تان به دهان رهبر باشد. چون ایشان گوششان به دهان حجت‌بن‌الحسن (عجل الله فرجه الشریف) است. (خبرگزاری فارس)
حضرت علامه حسن زاده آملی در تقدیم نامة صحیفة "فص حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه" به رهبر معظم انقلاب، اینگونه مرقوم داشته اند: این صحیفه نور موسوم به "فص حکمه عصمتیه فی کلمه فاطمیه" به مناسبت تأسیس نخستین کنگره تجلیل و تکریم از عصمه الله الکبری و ثمره شجره الیقین و أحسن منازل القرآن و بقیه النبوه و مشکوه الولایه و الإمامه حضرت فاطمه بنت خاتم الأنبیا محمد مصطفی -صلی الله علیه و‌آله وسلّم- که به فرمان همایون و خجسته رهبر عظیم الشأن کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران جناب آیت الله معظم خامنه ای کبیر -متع الله الإسلام و المسلمین بطول بقائه الشریف- در ساری مازنداران ایران برگزار می شود؛ با سلام و تحیّت خالصانه و ارائۀ اردات بی پیرایه، و درود و نوید جاوید، به حضور آن قائد ولیّ وفیّ، و رائد سائس حفیّ، مصداق بارز "نرفع درجات من نشاء" تقدیم می گردد، و عرض می شود: "یا أیها العزیز جئنا ببضاعه مزجاه". دادار عالم و آدم همواره سالار و سرورم را سالم و مسرور دارد. 14/6/1376 - المتمسک بذیل الولایه: حسن حسن زاده آملی
تصویر :
منبع : نشریه وحی و خرد شماره دو، روح الله قادری، ویژه نامه بزرگداشت علامه حسن زاده
برداشت از انجمن تخصصی دشمن شناسی