آه، چه عزیزی رفت...
آه، چه عزیزی رفت .........
عزیز خدا و ولیش بود...
چه سخت شد؛
از این به بعد به چه کسی رجوع کنیم ...
آخر، مولایمان فرموده بود؛ طوفان های سهمگینی در راه است؛ خودتان را به آیت الله خوشوقت وصل کنید...
خیلی سخت است؛ از این پس باید بعد از اسمش نوشت؛ "رحمت الله علیه" ...
پیر خوش سخن ما رفت ...
عمّاری از عمّاران کم شد ...
و یافتن راهمان سخت تر شد ...
یاد خنده های عارفانه اش بخیر ...
یاد عیدی دادن هایش بخیر ...
خیلی سخت شد... خیلی ...
دلتنگی ما یه طرف، تنهایی آقا یه طرف ...
و تهران ماند و یک "سید " ...
و ما مولایمان را تنها نخواهیم گذاشت ...
و تنها دلخوشیمان به "مصباح" حضرت سید علی است ...
خدایا او را از ما نگیر ...
و شاید در نزدیکی ظهور، کار مولایمان سخت تر است ...
---------------------------------------------------------------------------------
حاج آقا؛ دیگه میله ای در محراب نیست ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------
متن پیام حضرت آیتالله العظمی خامنهای (روحی فداه) به این شرح است:
با تأسف و اندوه فراوان خبر رحلت عالم ربانی، سالک الیالله و عارف بالله مرحوم آیتالله آقای حاج شیخ عزیزالله خوشوقت رضوانالله علیه را دریافت کردم. عمری بابرکت، سرشار از معنویت و تهذیب، و گامهای پیوسته در سلوک الیالله، همراه با مجاهدتی کمنظیر در تربیت نفوس مستعد و دلهای مشتاق، خلاصهای از زندگینامه این روحانی مهذّب و این معلّم اخلاق و معرفت است. بیشک فقدان این شخصیت ممتاز، برای آشنایانِ رتبه معنوی آن بزرگوار مصیبتی اندوهبار و برای شاگردان و مستفیدان محضر پرفیض او ثلمهای بزرگ است. اینجانب تسلیت صمیمانه خود را به خانواده مکرّم و فرزندان محترم و دیگر وابستگان و به همه ارادتمندان ایشان معروض میدارم و علوّ درجات و شمول رحمت حق و حشر با اولیاءالله را برای روح مطهرشان از خداوند متعال مسألت میکنم.
سیدعلی خامنهای
۲ اسفند ۹۱