آنتی فتنه

این روزها در حصرم و خیلی احساس تنهایی می کنم..

آنقدر که بعضی مواقع تحملش برایم خیلی سخت می شود !

تنهایی در حالیکه سخت است اما خوبی هایی هم دارد...

انسان را قوی می کند.. اگر تحملش را داشته باشی می توانی از تنهایی به خودسازی هم برسی.

حالا اگر این تنهایی همراه با حصر و نوعی زندانی شدن هم همراه باشد، به شرطی که بخاطر مسیر حق باشد

زیبایی هایی هم به خود می گیرد.

اگر حصر و زندانی شدن بخاطر عشق به حضرت "سید علی" باشد، آنقدر شیرین می شود که مزه اش را تا مدتها خواهی چشید...

شاید برای آنهایی که تحمل حصر عاشقانه را دارند؛ اهلا من العسل شود ..

پ ن: ولی من در این مدت اندک امتحانم را خوب ندادم !!